به گزارش ایرنا، شهرستان لنده، که به “شهر نخستین‌ها” معروف است، به دلیل تنوع آب‌وهوایی بین گرمسیری و سردسیری، یکی از مقاصد مهم کوچ فصلی عشایر از استانهای خوزستان و کهگیلویه و بویراحمد محسوب می‌شود و این منطقه با داشتن چراگاه‌های غنی و مراتع سرسبز، شرایط ایده‌آلی برای اسکان موقت عشایر و دام‌هایشان فراهم می‌کند.
شهرستان لنده در شمال شرقی استان کهگیلویه و بویراحمد قرار گرفته و از شمال به سمیرم (اصفهان)، از شرق به گچساران، از جنوب به بویراحمد و از غرب به دنا محدود می‌شود این شهرستان با ارتفاعی بین ۹۰۰ تا سه هزارو ۲۰۰ متر از سطح دریا، دارای آب‌وهوای متنوع کوهستانی، معتدل و نیمه‌گرمسیری است که آن را به یکی از مناطق چهارفصل ایران تبدیل کرده است.
لنده به دلیل قرار گیری در دامنه‌های زاگرس جنوبی، دارای کوه‌ها، دره‌ها و جنگل‌های سرسبز است که برخی از مهم‌ترین آن‌ها شامل کوه سیاه با ارتفاع ۳۰ هزارو ۲۰۰ متر به عنوان بلندترین نقطه لنده محسوب می شود، کوه سفید با ارتفاع ۲ هزارو ۹۰۰ متربا چشم‌اندازهای پوشیده از برف زمستانی جاذبه ای منحصربفرد را در دل رشته کوه های زاگرس خلق کرده است،
منطقه دلی مهرجان با مراتع ییلاقی و چراگاه‌های سرسبز در پایین دست کوه های زاگرس منظره ای چش نواز برای اهالی عشایری این منطقه به نمایش می گذارد و همچنین دلی خیارکار که از مهم‌ترین مسیرهای کوچ عشایر محسوب می شود ویژگی خاصی به شهرستان گرمسیری و سردسیری لنده بخشیده است.
شبکه آبی لنده شامل رودخانه‌های خروشان مارون و چشمه‌سارهای متعدد در پایین دست کوه های سفید و سیاه مکانی بکر و خوش آب و هوا را برای طبیعت دوستان و بخصوص عشایری که به این مناطق سفر می کنند فراهم می کند.
همچنین شهرستان لنده به دلیل پوشش جنگلی متراکم و مراتع غنی، زیستگاه گونه‌های جانوری متعددی است، از جمله کل و بز کوهی (در ارتفاعات کوه سیاه) خرس قهوه‌ای زاگرس (در جنگل‌های بلوط) پرندگان شکاری مانند عقاب طلایی گرگ و شغال در مناطق دشتی فراهم می کند که دیدن این جاذبه ها برای گردشگران و بخصوص عشایری که هر ساله به این مناطق کوچ می کنند خالی از لطف نیست.
رئیس اداره امور عشایر لنده در گفت وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: این شهرستان با طبیعت خیره‌کننده، کوه‌های سر به فلک کشیده و فرهنگ اصیل عشایری، یکی از مناطق بکر و کمتر شناخته‌شده ایران است که سالانه میزبان عشایری از استانهای خوزستان و کهگیلویه وبویراحمد است.
سید صفدر نیک آیین مناطق مهم پذیرش عشایر در لنده شامل دلی مهرجان، دلی خیارکار، کوه سیاه و کوه سفید دانست و بیان کرد: این مناطق با داشتن چراگاه‌های غنی و مراتع سرسبز، شرایط ایده‌آلی را برای اسکان موقت عشایر و دام‌هایشان فراهم کرده است.
وی اضافه کرد: این مناطق به دلیل دسترسی به منابع آب و مراتع غنی، هر ساله پذیرای بیش از ۹۵۰ خانوار عشایری از شهرستان‌های مختلف خوزستان (مانند امیدیه، بهبهان، آغاجاری، هفتگل و صیدون) و همچنین عشایر کهگیلویه و بویراحمد هستند.
نیک آیین تصریح کرد: ترکیب مناطق گرمسیری و سردسیری، مراتع سرسبز و آب‌وهوای مناسب در چراگاه‌های طبیعی مانند دلی مهرجان و دلی خیارکار ظرفیت خوبی را برای چرای دام عشایر و مردم محلی منطقه در فصول مختلف فراهم کرده است.
وی عدم آنتن دهی تلفن همراه در مناطق عشایری را یکی از مشکلات عشایری دانست و گفت: همه مناطق عشایری این شهرستان با این معضل و مشکل مواجه هستند.
نیک آیین با اشاره به بازگشایی اخیر محور دلی خیارکار برای تسهیل خدمات رسانی به عشایر تصریح کرد: علاوه بر احداث حوچه های آبآشامیدنی آبرسانی سیار به عشایر در دستور کار است.
لنده با ظرفیت‌های طبیعی خود، پناهگاه امنی برای عشایر کوچ‌رو است، اما برای توسعه پایدار این مناطق، نیاز به تقویت زیرساخت‌های ارتباطی، آبرسانی و جاده‌ای احساس می‌شود. با توجه به نقش حیاتی عشایر در اقتصاد و حفظ محیط زیست، حمایت بیشتر از این جامعه سنتی ضروری است.
شهرستان لنده با وسعتی بالغ بر ۸۵۰۰ کیلومتر مربع، دارای چهار شهرک و ۱۰۶ روستا، جمعیتی قریب به ۴۰ هزار نفر (۱۰ هزار نفر روستایی، ۱۵ هزار نفر عشایری و ۱۵هزار نفر شهری) است شهرستان لنده با مرکزیت لنده از قدیمی‌ترین بخش‌های استان کهگیلویه و بویراحمداست، به طوری که در سال ۱۳۰۵ با نام بخش ثلاث و زیر نظر فرمانداری کل بهبهان اداره می‌شد وجود دارد.
بیشتر بخوانید:
عطش کم آبی در مناطق عشایری کهگیلویه وبویراحمد
جلوه های تماشایی زندگی سنتی در کوچ عشایر کهگیلویه و بویراحمد
Source link
به نقل از : شلالدون نیوز