لباس محلی در استان کهگیلویه و بویراحمد، نه‌تنها یک پوشش ساده است، بلکه بازتابی از هویت قومی، باورهای فرهنگی و زیبایی‌شناسی سنتی مردمان این دیار است. لباس‌هایی که هر رنگ، نقش، دوخت و تزیین آن، معنا و سابقه‌ای تاریخی دارد.
به گزارش پایگاه خبری شلالدون، در گذشته، نوع لباس زنان و مردان، علاوه بر زیبایی، نشانگر موقعیت اجتماعی، وضعیت تاهل، سن و حتی شرایط اقلیمی بود. چادر شب، پیراهن چین‌دار، جلیقه، شال و سربندهای رنگی، از اجزای جدایی‌ناپذیر پوشش زنان لر و بویراحمدی بوده‌اند؛ و در کنار آن، لباس مردان با طراحی ساده اما کاربردی، متناسب با سبک زندگی عشایری شکل گرفته است.
لباس محلی، هم‌چون پرچمی فرهنگی، در مراسم شادی، جشن‌های سنتی، و آیین‌های رسمی منطقه به تن می‌شود. اما واقعیت تلخ آن است که امروز این پوشش، بیشتر به لباس نمایشی بدل شده تا لباس روزمره. تغییر سبک زندگی، فشار اقتصادی، کم‌توجهی به تولیدات بومی و تأثیر مدهای شهری، باعث شده استفاده از لباس محلی به حداقل برسد.
برای احیای این نماد فرهنگی، می‌توان گام‌هایی برداشت:
حمایت از تولیدکنندگان پوشاک محلی
آموزش دوخت سنتی در مدارس و کارگاه‌ها
تشویق دانش‌آموزان به پوشیدن لباس محلی در مناسبت‌ها
معرفی لباس سنتی در نمایشگاه‌ها و رسانه‌ها
لباس محلی، نه یک خاطره، بلکه بخشی از زندگی است؛ باید آن را از موزه‌ها بیرون آورد و دوباره بر تن فرهنگ پوشاند.
پدیدآورنده:
مونا کریمی نیا – طراح لباس و پژوهشگر پوشش سنتی