گویش لری، به‌ویژه در مناطق کهگیلویه، بویراحمد و دنا، چیزی فراتر از یک ابزار ارتباطی‌ست. این زبان محلی، حامل تاریخ، جهان‌بینی، لطایف فرهنگی و ساختارهای ذهنی مردمانی‌ست که قرن‌ها با آن زیسته‌اند. هر واژه، ضرب‌المثل یا اصطلاح لری، چون ظرفی ارزشمند، اندیشه‌ها و فرهنگ قومی را در خود جای داده است.
به گزارش پایگاه خبری شلالدون، گویش لری بویراحمدی، با ساختاری مستقل و واژگان غنی، بخشی از گنجینه زبانی ایران است. این گویش، شعر دارد، ضرب‌المثل دارد، و حتی قواعد بلاغی مختص به خود. در بسیاری از اشعار محلی و منظومه‌های شفاهی، از این زبان برای انتقال مفاهیم عمیق عرفانی، عاشقانه و حماسی استفاده شده است.
با این حال، روند سریع شهرنشینی، نفوذ رسانه‌های فارسی‌زبان، مهاجرت به شهرهای بزرگ و کاهش استفاده از زبان مادری در خانواده‌ها، باعث شده نسل جدید ارتباط کمتری با گویش لری داشته باشد. بسیاری از کودکان امروز، قادر به درک و بیان جملات ساده لری نیستند.
حفظ زبان مادری، در واقع حفظ تنوع فرهنگی کشور و مقاومت در برابر یکسان‌سازی فرهنگی است. برای صیانت از این گویش، نیاز به تولید محتوای آموزشی، داستان‌های کودکانه، دوبله‌های لری، و ثبت مکتوب واژگان و ساختارهای آن وجود دارد.
زبان مادری، ریشه هویت ماست؛ اگر آن را فراموش کنیم، از خاک خود جدا می‌شویم.
پدیدآورنده:
زینب هاشمی نیا– زبان‌شناس و مدرس گویش‌های محلی استان